Martin Kniest, bekend van Matz Carwash en zijn documentaire ‘De Wasstraat’ laat de carwashbranche achter zich en slaat een nieuwe richting in. ‘Ik heb altijd met veel plezier in mijn wasstraten meegedraaid, maar merkte afgelopen jaren dat mijn passie ergens anders lag. Ik ga me vanaf nu volledig focussen op Matz Social en een nieuwe documentaire’, vertelt de ondernemer. Hij verkocht zijn wasstraten aan Claro Carwash, voorheen bekend als Torqx Capital Partners.
Afgelopen jaren richtte Martin zich meer en meer op zijn Matz Social, een bedrijf met een naam die hij – ook al heeft hij zijn wasstraten inmiddels verkocht – niet gaat veranderen. ‘Matz Social is een bedrijf dat status houders en mensen met een wajong uitkering weer aan de bak helpt. Het is een school met leraren, maatschappelijk werkers en andere professionals die mensen weer aan een baan proberen te helpen. Ik doe dat met name in opdracht van gemeentes’, zegt hij.
Kweekvijver
Het helpen van mensen aan plaatsje op de arbeidsmarkt startte tijdens zijn periode als eigenaar van Matz Carwash. ‘Ik had een aantal statushouders in dienst, mensen die bij mij echt mee konden draaien in de wasstraat, daar is later ook de documentaire over gemaakt. Dat was eigenlijk een springplank voor Matz Social dat inmiddels flink gegroeid is. We geven steeds 100 mensen de kans om deel te nemen aan ons programma.’
Het programma vormt inmiddels een kweekvijver van talent volgens de ondernemer. ‘Door de docu’s die ik heb gemaakt, trekken ook steeds meer bedrijven bij ons aan de bel. In de carwashbranche is bijvoorbeeld best wel een flink tekort aan goed personeel, veel collega’s hebben mij daarom gevraagd hoe ik mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt in mijn bedrijf had aangetrokken. Het is een mooie oplossing voor veel branches met een personeelstekort en wij bemiddelen daar graag in.’
Veranderd speelveld
Het verkopen van zijn carwashbedrijven was volgens hem niet perse een lastige keuze. ‘Dat is niet iets wat ik van de ene op de andere dag heb gedaan natuurlijk. Het was echt een proces dat al een tijdje speelde. Ik ben eigenlijk zelf een soort van door de wasstraat gegaan en op andere inzichten gekomen. Ik merk ook dat de carwashbranche afgelopen jaren enorm is veranderd. Het speelveld is door de komst van nieuwe partijen en partijen die steeds meer overnemen wel echt anders geworden. Om goed te blijven presteren in een branche die vrij vol is, moet je er echt dagelijks flink bovenop zitten.’
Doordat Martin zich steeds meer op andere zaken focuste, raakte hij zijn wasstraat naar eigen zeggen een beetje uit het oog. ‘Een wasstraat op afstand besturen, werkt niet goed. Als ik iets doe dan doe ik het ook goed en dan moet ik me daar dagelijks laten zien, dat lukt met alles nieuwe zaken niet meer. Dan is het beter om de zaken over te dragen. Het wassen zelf vind ik nog steeds wel leuk, maar qua techniek en andere zaken gaat het momenteel ook allemaal te snel om het goed bij te houden. Daarom heb ik uiteindelijk de knoop doorgehakt.’
Mensen
De ondernemer kijkt met een positief gevoel terug op zijn jaren in de carwashbranche. Vooral het zelf in de wasstraat staan, tussen de mensen deed hem goed. ‘Uiteraard heb je veel hoogtepunten als ondernemer. Wat ik de mooiste momenten vond, waren de ochtenden waarop ik zelf de wasstraat vroeg opende, mijn personeel verwelkomde en vervolgens dan een topdag draaien met z’n allen. Daarna trakteerde ik iedereen op McDonal’s en aten we na het opruimen met z’n allen. Daar kon ik echt van genieten. Die momenten waren er dus helaas steeds minder door alle andere werkzaamheden.’
Nieuwe docu
Waar de ene deur sluit, gaan andere open. Martin gaat na een korte adempauze weer aan de slag voor een nieuwe documentaire. ‘Na “De Wasstraat” heb ik in “Bij ons op het AZC” een tijd in een asielzoekerscentrum verbleven om te kijken of we statushouders aan het werk konden krijgen. Dit jaar neem ik, wederom met het bedrijf van Beau van Ervan Dorens, een kijkje in een penitentiaire inrichting. Ook in de nieuwe docu draait het weer om de mensen en kijken we hoe we mensen met een crimineel verleden weer kunnen laten meedraaien op de arbeidsmarkt. Dat is ook wel echt de rode lijn in alles wat ik maak, de mensen staan centraal’, besluit hij.
